مسخره کردن

سلام دوستان سبز

موضوع امروزما درباره گناه زشت مسخره کردن دیگران است.

شاید شما هم تا بحال خیلی از این ادما رو دیدین که حاضرن برای خندوندن دیگران هر کاری انجام بدن.حتی مسخره کردن دوستانشون.

یکی از دلایل انجام هر گناهی فراموشی از دوربین مدار بسته خداست.کاش همونطوری که وقتی  به یه مکان مثل فروشگاه یا بانک میریم که نوشته این مکان 

به دوربین مدار بسته است و خودمون رو زود جمع و جور میکنیم 

ای کاش

به همون اندازه نسبت به دوربین مدار بسته خدا هم واکنش نشون بدیم و غافل نباشیم تا این گناهان رو مرتکب نشیم.انشالله.

مسخره کردن بنابر ایات و روایات عقوبات سنگین داره.در اینجا به چند حدیث در این مورد می پردازیم.

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :

 اى پسر مسعود! آنان بر کسانى که با پیروى از سنّت من، فرایض خدا را به جاى مى آوردند، خرده مى گیرند .

 خداوند متعال فرموده است : «و آنها را مسخره کردید تا یاد مرا از خاطرتان بردند و به آنها مى خندیدید . 

امروز من پاداش صبر آنان را مى دهم» .

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :

 دَرِ بهشت به روى یکى از مسخره کنندگان باز مى گردد و به او گفته مى شود :

 بیا .او با غم و اندوه جلو مى رود و چون نزدیک شد ، در به رویش بسته مى شود . 

سپس در دیگرى به رویش گشوده مى گردد··· 

این کار مرتّبا تکرار مى شود تا جایى که در به رویش باز مى گردد و گفته مى شود : 

بیا ، بیا ؛ اما او دیگر جلو نمى رود .

امام باقر علیه السلام :

درباره آیه «و چون با مؤمنان رو برو شوند . . .» ـ فرمود : 

کاهنان آنها وقتى با مؤمنان روبرو مى شدند، مى گفتند :

 ما با شما هستیم؛ یعنى، دین شما را داریم . 

«ما مسخره کننده ایم و بس» یعنى،

 ما با گفتن جمله «ایمان آوردیم» اصحاب محمّد صلى الله علیه و آله را مسخره می کنیم .

امام صادق علیه السلام :

 کسى که مردم را مسخره مى کند ، نباید به دوستى خالصانه آنها چشم امید بندد .

امام سجاد(ع):

گناهانى که باعث نزول عذاب مى ‏شوند، عبارت‏ند از: 

ستم کردن شخص از روى آگاهى، تجاوز به حقوق مردم، و دست انداختن و مسخره کردن آنان.

امام باقر(ع):

خداوند عزوجل دوست دارد کسى را که در میان جمع شوخى کند به شرط آن که ناسزا نگوید.

امام علی(ع):

هر کس زیاد شوخى کند، نادان شمرده مى شود.

شوخى زیاد، ارج و احترام را مى برد و موجب دشمنى مى شود.

امام موسی کاظم(ع):

از شوخی (بی مورد) بپرهیز، زیرا که شوخی نور ایمان تو را می برد.

اینک داستانی درباره مسخره نکردن .

این داستان سبب نزول ایه مسخره نکردن شده است:

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) همسران متعددی داشت،

 که ازدواج آن حضرت با آنها، بیشتر جنبه هاى سیاسى و اجتماعى داشت. 

یکى از همسران او "عایشه" دختر ابوبکر بود،

 و همسر دیگرش "حفصه" دختر عمر، و دیگرى "صفیه" دختر حى بن اخطب 

(که پدرش یهودى بود، ولى صفیه مسلمان شده بود)

روزى عایشه و حفصه، صفیه را مورد تمسخر قرار داده و به او گفتند:

 اى دختر یهودى!

صفیه بسیار ناراحت شد، و نزد پیامبر(ص) آمد و از آنها شکایت کرد. 

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمود: 

اگر از این به بعد به تو چنین گفتند: در جواب آنها بگو:

 پدرم هارون پیامبر خدا، و عمویم موسى کلیم الله، و شوهرم، محمد رسول خدا(ص) است. 

او از خدمت پیامبر(ص) مرخص شد، تا اینکه باز در یک برخوردى، عایشه و حفصه به صفیه گفتند:

اى دختر یهودى!

صفیه در پاسخ گفت: پدرم هارون پیامبر خدا، و عمویم موسى کلیم خدا، و شوهرم محمد رسول خدا(ص) است. 

آنها فهمیدند که او این پاسخ را از کجا گرفته.

 به او گفتند: این پاسخ را رسول خدا(ص) به تو آموخته است. 

به این ترتیب بود که آیه 11 سوره حجرات نازل شد:

«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا یَسْخَرْ قَومٌ مِّن قَوْمٍ عَسَى أَن یَکُونُوا خَیْرًا مِّنْهُمْ وَلَا نِسَاء مِّن نِّسَاء عَسَى أَن یَکُنَّ خَیْرًا مِّنْهُنَّ

 وَلَا تَلْمِزُوا أَنفُسَکُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِیمَانِ وَمَن لَّمْ یَتُبْ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ»

(اى کسانى که ایمان آورده‏اید، نباید قومى، قوم دیگر را مسخره کند. 

چه بسا آن گروهى که مورد تمسخر واقع شده، بهتر از مسخره کنندگان باشند.

 و همچنین زنها، زنهاى دیگر را مسخره نکنند، چه بسا آنها بهتر از اینها باشند.

 و همدیگر را طعنه نزنید و مورد عیبجوئی قرار ندهید، و یکدیگر را با القاب زشت خطاب نکنید.

 

بسیار بد است که بر کسی که ایمان آورده است نام زشت بگذارید. و کسانی که توبه نکنند ، ظالم و ستمگرند.)

منابع:

کتابخانه احادیث شیعه

ایرانیان

اسلام و شیعه واقعی