دروغ

     سلام امروز درباره گناه دروغ سخن خواهیم گفت.

انسان دورغگو شاید با دروغ خود بخواهد ضعف هایش را بپوشاند ولی اگاه از این نیست ک بلاخره همین گناهش اورا به هلاکت و رسوایی می کشاند.

     احادیثی درباره دروغ:

1- حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند: دروغگو دروغ نمی گوید مگر به سبب حقارتی که در نفس خود احساس می کند.

2- مردی به حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) عرض کرد: مرا به عملی راهنمایی فرما که باعث قرب من به خدا شود.حضرت در جواب فرمودند: دروغ نگو! این دستور باعث شد که آن مرد از تمام گناهان اجتنا ب نماید، زیرا قصد هر گناهی را که می نمود متوجه می شد یا در آن گناه دروغ وجود دارد، یا سرانجام او را به دروغگویی می کشاند، برای اینکه آلوده به دروغ نشود تمام گناهان را ترک گفت.

3- حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند: از دروغگویی بپرهیز زیرا دروغ باعث روسیاهی است.

4- حضرت امام علی (علیه السّلام) فرموده اند: شایسته نیست آدمی به جد یا به شوخی دروغ بگوید، شایسته نیست کسی به فرزند خود وعده ای بدهد و به آن وفا ننماید.

5- حضرت امام باقر (علیه السّلام) می فرمودند که حضرت امام سجاد زین العابدین(علیه السّلام) به فرزندان خود نصیحت می کرد و می فرمودند: از دروغ کوچک و بزرگ، جدی یا شوخی پرهیز نمایید و پیرامون آن نگردید، زیرا آدمی وقتی دروغ کوچک گفت، جرأت می کند دروغ بزرگ بگوید.

6- حضرت امام عسکری (علیه السّلام) فرموده اند: تمام ناپاکیها و گناهان در خانه ای جمع شده و کلید آن دروغگویی است. یعنی با دروغگویی آدمی به تمام معاصی آلوده می شود.

7- حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند: از دروغگویی بپرهیزید در موردی که گمان می کنید نجات شما در دروغ گفتن است، بدانید که اشتباه کرده اید و هلاک شما در دروغ است.

8- از وصایای حضرت علی (علیه السّلام) به فرزندش حضرت حسن (علیه السّلام) این بود که می فرمودند: ناخوشی دروغگویی از تمام  ناخوشیها قبیح تر و ناپسندتر است.

داستان درباره پرهیز از دروغ

مردی خدمت پیامبر اکرم آمد و گفت :مرا به سودمندترین کارها راهنمایی کن . آن حضرت فرمود:راستگویی را پیشه کن و از دروغ بپرهیز، هر گناه دیگری که می خواهی انجام ده.

از این سخن مرد متعجب شد و با خود گفت پیامبر مرا از غیر دروغگویی نهی نکرده پس اکنون به خانه فلان زن زیبا می روم وبا او مشغول می شوم

همین که به طرف خانه او رفت فکر کرد اگر این عمل را انجام دهد و به خانه آن زن رود و کسی در هنگام بازگشت از آن جا از او بپرسد از کجا می آیی نمی توانم دروغ بگویم و بر فرض راست گفتن هم به بدبختی بزرگی دچار می شوم و آبرویم هم می رود.بنا بر این از انجام این گناه منصرف شد. باز فکر کرد گناه دیگری انجام دهد همین اندیشه و خیال را نمود که لازمه آن گناه هم دروغ گفتن است. در نتیجه از همه گناهان به سبب ترک دروغ دوری جست.

از این داستان به خوبی سخنان اهل بیت علیهم السلام در مورد دروغ فهمیده می شود و این که چطور دروغ کلید هر شر و گناهی است و این که هر گناهی به نحوی به دروغ مرتبط است و اگر شخص از دروغ دوری نماید درب جمیع گناهان برای وی قفل و بدون کلید می ماند و سراغ هیچ گناهی نمی رود مگر این که راستگویی را کنار بگذارد.

منابع:

بهاران و حدیث